Juni 2015: Niels is 10 jaar en maakt zich klaar voor de laatste schooldag.
Het is maandagochtend en Niels zit aan de keukentafel. Papa heeft net thee gezet en de boterhammen in de magnetron ontdooid. Het is de laatste schoolweek en vanavond is het afscheidsdiner en de musical met groep 8, leuk! Hij vind het spannend want hij mag keyboard spelen bij twee van de liedjes die ze gaan zingen. Vanmorgen is de generale repetitie en Niels zit te wippen op zijn stoel. “Ga recht zitten en smeer je brood” zegt papa. “Pap, denk je aan de spinazietaart?”, vraagt Niels. “Vanmiddag moet ik die meenemen voor het afscheidsdiner”. Niels is gek op Griekse spinazietaart. Hij heeft er wel twee weken om gezeurd, tegen alle bezwaren van zijn ouders in, want welk kind in groep 8 lust nou Griekse spinazietaart? Maar Niels wil niets anders en hij vind het niet erg om die spinazietaart alleen op te eten want nieuwe vreemde dingen van anderen lust hij toch niet. Bovendien, Madhu vindt het zeker lekker. Madhu is zijn klasgenoot en vooral niet zijn vriendinnetje, al denken zijn ouders dat wel, en Madhu heeft al vaker bij hem thuis meegegeten. Madhu kwam in groep zes bij Niels in de klas en vanaf het begin was het twee handen op één buik. Ja, papa zal eerder thuiskomen vandaag en verse spinazietaart maken zodat Niels het mee kan nemen.
Mama is al lang vertrokken, ze heeft een inspectie in Noord Holland en heeft beloofd op tijd thuis te zijn voor de musical, ze heeft daar zelfs het concert van de Harmonie voor afgezegd. Mama heeft geholpen met kostuums maken en Niels vindt dat hij er super stoer uitziet met zijn musical kostuum. Ze spelen ‘Radio GoGo the Musical’ en Niels is een echte radio DJ met een stoer T-shirt met jasje én hij presenteert, in zijn ochtendprogramma ‘Stennis met Dennis’, een live act. Okay, hij heeft niet de hoofdrol, maar het live keyboard spelen maakt een hoop goed.
Het is half 5 en papa heeft de spinazietaart gemaakt. In een pizzadoos en pizza tasje blijft de taart recht hangen aan het brede stuur van zijn mountainbike. Voor de korte stukjes heeft Niels een mountainbike en voor het racen met papa een échte racefiets, die heeft hij grotendeels zelf bij elkaar gespaard door thuis klusjes te doen. “Pas je op met die tas aan het stuur, straks komt hij tussen je spaken en kan ik je met taart en al opvegen”, roept papa hem na. “Jahaa” zucht Niels voor zich uit, papa is over protective. Hij is natuurlijk wel een paar keer gevallen met de fiets maar nu heeft hij z’n nette kleren aan voor het afscheidsdiner en die heerlijke spinazietaart mee, hij kijkt heus wel uit.
Als hij bij de Tamboerijn aankomt is het al behoorlijk druk. Hij zet zijn fiets met de kabel vast aan de stalling, dat is zo langzamerhand wel routine geworden. Hoe vaak hij niet heeft moeten horen dat Maaike in twee jaar drie fietsen heeft laten stelen, “boring”. De tafels in de klas zijn in een vierkant gezet en staan al vol met eten, drinken, elektrische waxinelichtjes, slingers en versieringen. Dat hebben ze vanmiddag allemaal zelf klaargezet voordat ze naar huis mochten. Juf zei dat ze trots was op haar klas, dat ze haar zo goed hadden geholpen. Niels vind het fijn om de juf te helpen en de klas op te ruimen en ze is gewoon een hele toffe juf. Maaike heeft dezelfde juf in groep 8 gehad. Juf zegt dat hij niet op Maaike lijkt omdat Maaike vaak dingen vergat in de klas omdat ze weg droomde en nooit spontaan opruimde. Maar Maaike was wel beter in het helpen van andere kinderen met hun werk. “Zo heeft iedereen zijn kwaliteiten”, zegt de juf, “en Maaike kan zingen en jij kan keyboard spelen. Alle twee muzikaal op een eigen manier.”
– wordt vervolgd –
Het leven van Lina 