Mijn lepeltjes zijn op

Sterker nog, ik heb een heleboel lepels uit de toekomst geleend om de kerstvakantie door te komen. Bewust.zijn heeft in een Blog Christine Miserandino geciteerd over haar lepeltheorie. Vanuit mijn eigen ervaring zal ik de lepeltheorie toelichten.

De Lepeltheorie

Elke dag heb ik een handvol lepels ter beschikking en alles wat ik onderneem kost me een lepel. Ik heb geen MS, zoals in het originele verhaal, maar ik heb autisme en fibromyalgie. Mijn lepels gaan voornamelijk op aan lichamelijke klachten (door), de angst voor menselijk contact en de schuld en het verdriet die ik voel als ik geen contact heb met anderen. Door leuke dingen te doen worden die negatieve emoties onderdrukt. Maar wegens mijn fibromyalgie kunnen die leuke dingen niet te lang gedaan worden, en de tijd verdwijnt als ik lekker bezig ben (obsessief gedrag). Na te lang lezen, achter de computer zitten of iets creatiefs doen spelen mijn armen en nek op (RSI). Te lang wandelen, fietsen, dansen of sporten veroorzaken pijn in de rug, benen en heupen. En pijn kost weer een lepeltje.

Kerstvakantie

De afgelopen Kerstvakantie was een goed voorbeeld van lepelmisbruik. Mijn man was twee weken thuis en mijn dochter één week, op zich al één lepel per persoon per dag. Ze zijn thuis en ik wil er “gezellig” voor hen zijn, wat betekent dat ik niet mijn eigen gang kan gaan, dat lukt gewoon niet. Ik ben me continu bewust van hun aanwezigheid, vraag me af wat, en of we iets gaan doen, of ik het goede doe en of ik kan doen wat ik wil. Daarom hebben we ook een paar dagen de afspraak gemaakt dat we ons eigen gang mogen gaan. Die afspraak is nodig zodat we ons vrij voelen om te doen wat we willen. Ik heb mezelf bijvoorbeeld teruggetrokken op mijn zolderkamer om een hobby te beoefenen, en wel zo intensief dat die hobby weer wat lepels kostte. Aangezien mijn man boodschappen doet en kookt hoef ik me daar gelukkig niet druk over te maken. De Kerstdiners vind ik belangrijk en over het algemeen gezellig maar het blijven lepel-vreters.

Op oud jaar ontvluchtten we het huis, familie en het vuurwerk en gaan “gezellig” naar een hotel. Op de heenweg begon mijn lijf te protesteren, met buikpijn en migraine. Dat waren de eerste tekenen van een lepeltekort. Met een pilletje werd de migraine onderdrukt en met een duinwandeling trok de buikpijn weg. De veel te drukke en chaotische Food Market ontvluchtte ik door op de hotelkamer met wijn bij de hand een leuke film en de oudejaarsconference te kijken. Met iets teveel drank op kon ik beneden de drukte aan, het glas heffen en het nieuwe jaar inluiden. Als snel gingen de meeste gasten weg en met wat extra champagne en lekkere muziek gingen de remmen los. Ik heb nog anderhalf uur gedanst. Met mijn lief én met zomaar een vrouw en zomaar een jongeman. Alle grenzen waren weg, kon het maar altijd zo zijn, geen angst, alleen maar genieten (heerlijk, maar weer wat lepeltjes).

Het nieuwe jaar start met de visites (lepels) aan familie. Langzaam trek ik me in mezelf terug, en dat merk ik niet eens, mijn lief wel. Op zaterdag nog even samen uit eten? Zal ik dat wel doen, de migraine zit in een hoekje te prikken, maar het is toch gezellig? Ja hoor, maar wel met migraine pil.

Leermomentje: een migraine pil is een lepel van de volgende dag.

Dus heeft mijn lijf ingegrepen. Ik ben gevloerd en heb al 3 dagen afwisselend last van migraine, misselijkheid, hartkloppingen, duizeligheid en oorsuizen, ik ben overdag uitgeput en slaap belabberd met veel opvliegers, hoofdpijn, wilde dromen en rusteloze benen. Maar vandaag is er een lepeltje voor dit blog beschikbaar.

“Dat is nu eenmaal zo”

Na jaren van coaching, therapie en vooral ervaring opdoen ben ik zover dat het “nu eenmaal zo is”. Ik maak me er niet meer druk om, want daar voel ik met toch niet beter van, in tegendeel. Met de vraag WAAROM heb ik jaren geworsteld, en de oorzaak heb ik met vallen en opstaan geleerd: ik heb minder lepels dan vroeger en mijn lepels raken sneller op.

De lepels voor de afgelopen dagen waren vorige week al opgebruikt. Ik ben nog steeds aan het leren om naar mijn lijf te luisteren én hoe ik met mijn lepels om moet gaan. Afwegingen maken, me niet schuldig voelen als ik iets niet ga doen terwijl er nog wel de lepels zijn. Ik heb altijd een reserve lepel nodig voor het geval dat.

Ik wens iedereen een goed, gelukkig en gezond 2020 inclusief adequaat lepel management.

Autist op dieet #1

Ik ben op dieet. Ik ben 186 lang en weeg 73 kg, een BMI van 21, waarom in *biep*naam op dieet? Ik heb voedselintolerantie en eet al tweeënhalf jaar gluten- en lactosearm. Het is een -arm dieet want ik weet dat één koekje of “sporen van gluten” geen kwaad kunnen. Het fijne is dat voor de lactose lactasepillen bestaan (zie eerdere blog). Maar mijn lichamelijke klachten kwamen en gingen onafhankelijk van of ik wel of geen gluten/lactose binnen kreeg en werden steeds heviger. Omdat ik ook snel overprikkeld ben door mijn autisme en andere lichamelijke klachten heb wegens de fibromyalgie, is het lastig alle symptomen te duiden. Last van buik = of stress of gevolg van fibromyalgie of iets verkeerds gegeten of … Prikkelbare Darm Syndroom (PDS) ?

Op internet vond ik snel genoeg de link tussen stress en fibromyalgie én PDS. Met die conclusie ga ik naar de huisarts. Hij kent me langer dan gisteren en vraagt wat ik allemaal heb gevonden en wat mijn klachten zijn. Opgeblazen gevoel, heel dikke gespannen buik, obstipatie, vol en misselijk gevoel en ’s ochtends bij het opstaan oedeem in mijn handen en een opgezet gezicht met hoofdpijn tot gevolg. Dat oedeem en hoofdpijn kan mijn huisarts niet plaatsen, de rest kan inderdaad duiden op PDS.

“PDS is een paraplu diagnose waar alle ondefinieerbare maag- en darmklachten onder vallen.“

Optimistisch concludeer ik dat ik er weer een verzameling bij heb: eerst ASS, dan Fibromyalgie en nu PDS. Allemaal serieuze klachten waar de gezondheidszorg niets mee kan en waar de patiënt zelf een oplossing voor moet vinden. Die oplossing is meestal een rigoureuze aanpassing van je manier van leven.

Dus nu PDS aanpakken. Volgens de Maag-Lever-Darmstichting kan een eliminatie dieet van 6 weken gevolgd worden, waarbij alle voedingsmiddelen die PDS kunnen veroorzaken zoveel mogelijk worden vermeden. En daarna een voor een weer die voedingsmiddelen uitproberen.

Dat hoef je mij maar één keer te vertellen. Ik zit toch in de ziektewet dus wat heb ik anders te doen en ik stort me vol overgave op het bestuderen van FODMaP en PDS. Ik vind een goede uitleg door het Martini Ziekenhuis over het FODMAP-beperkt-dieet en wat FODMaP nu eigenlijk is: Suikers!

Fermenteerbare = lekker voor de darmbacteriën zodat die veel gas gaan produceren
Oligosachariden = Fructanen (o.a. glutenrijke producten) en Galactanen (o.a. peulvruchten)
Disachariden = Lactose (melkproducten)
Monosachariden = Fructose (o.a. vruchten)
and
Polyolen = suikeralcoholen Sorbitol (o.a. steenvruchten) en Mannitol (o.a. paddenstoelen)

Maar niet alle suikers zijn FODMaP, want glucose (b.v. basterd suiker) geeft geen enkel probleem. En ik heb mazzel want de meeste drop, bier en wijn kan ik gewoon onbeperkt hebben, het is alleen niet zo gezond het onbeperkt te nuttigen. Overigens is een patatje met mayo of pannenkoeken met spek, oude kaas en stroop ook FODMaP laag! Smullen maar.

Ik ben gezegend met een man die kookt en boodschappen doet en altijd rekening met me houdt. De enkele keer dat ik de supermarkt in loop wordt ik overprikkeld en wanhopig van alle lekkere dingen die ik zie en te veel FODMaP bevatten.

Mag voorlopig niet meer FODMaP-hoog	Mag wel, her-ontdekt FODMaP-laag
Appels, peren, steenfruit	Kaki, sinaasappel, ananas
Linzen, bonen, kikkererwten	Quinoa, sorghum, hennepzaad
Cashewnoten, pistachenoten	Paranoten, pecannoten
Ui, knoflook, champignons, kool	Pastinaak, wortel, pompoen, preigroen
Fruitstroop, honing	Ahornsiroop

De grootste offers en aanwinsten voor mijn dieet

Het nadeel van dit dieet is dat er weinig vezelrijk eten overblijft (de MDH van vezels is 30 gram). Dat probleem had ik al met het glutenvrij eten, maar nu kan ik ook geen peulvruchten en kool meer hebben. Na enig speuren vind ik de vezelbommetjes die ik toe kan voegen aan (-L) yoghurt of (verdunde) vruchtensapjes: chia-zaad met 33,6 % pure vezels. Later in mijn zoektocht vind ik ter variatie ook nog gebroken lijnzaad (27% vezels), havervlokken en hennepzaad. Maar er gaat niets boven een glutenvrije meerzaden boterham met pindakaas = 5,3 g vezels.

Niels’ verhalen, H2 Voorspel #3

Nooit verwacht en toch gekomen

22 januari tweeduizend drie en ik zit nog steeds thuis met RSI, dat is rijm maar echt niet fijn. Jasper heeft een afspraak gemaakt voor begin februari bij de uroloog voor sterilisatie. Hij moet geschoren en wel daar verschijnen en dat vind hij eng om te doen. Tja, dat ga ik niet voor hem doen. Ik heb vanmiddag een afspraak bij de huisarts voor een lichte pil omdat je de eerste maanden na sterilisatie niet zeker kan zijn van de effectiviteit. Van het spiraaltje had ik altijd vrij veel bloedingen en dat wil ik niet meer.

De huisarts is een vriendelijke begrijpende man die ik helaas zeer regelmatig zie omdat ik steeds weer vage klachten heb op het lichamelijk gebied met waarschijnlijk een stress oorzaak. Hij begrijpt mijn verhaal en vraagt wanneer ik voor het laatst ongesteld was. Net voor Maaikes verjaardag dus ongeveer 20 december. Of ik een zwangerschapstest heb gedaan? Nee, dat is niet in me opgekomen, ik heb alle hoop opgegeven. De huisarts zegt dat hij de pil zal voorschrijven als uit de zwangerschapstest is gebleken dat ik niet zwanger ben, anders kan de vrucht beschadigen. OK, die had ik niet zien aankomen, op naar het Kruidvat dan maar voor de Predictor Zwangerschapstest, toevallig deze week met korting. Een beetje gedesillusioneerd kom ik weer thuis en pak de test uit, dat is alweer een half jaar geleden dat ik die heb gebruikt. Vanaf juli heb ik gewoon een extra week gewacht als ik over tijd was, tegen die tijd was ik wel weer ongesteld. Een verspilling van geld en materieel om het 5 dagen eerder te weten te komen dat je niet zwanger bent.

Leek het nou zo of smaakte de koffie afgelopen week niet meer? Nu ik er over nadenk heb ik voor mezelf geen koffie meer gezet, alleen decaf na het eten en had ik ook geen behoeft aan een drankje voor, tijdens of na het eten. Het zal toch niet? Ik heb de laatste dagen ook wat meer vocht vastgehouden. Er gloort plotseling hoop en snel scheur ik de verpakking open en ga naar de WC.

Hoe werkt de Predictor zwangerschapstest?

Haal de huls van de test
Houd het urine opnamestaafje tenminste 5 seconden in de urinestraal
Houd vervolgens het urine opnamestaafje naar beneden. Plaats de huls terug op de test
Leg de test met de vensters naar boven op een vlakke ondergrond
Na 5 minuten kun je de uitslag aflezen

Wat kunnen 5 minuten eindeloos lang duren! IJsberend loop ik door de kamer terwijl de test zijn werk doet op de salontafel. En dan verschijnt eerst één en dan een tweede paarse streepje. Ik kijk nog een keer, doe mijn ogen even dicht, schud mijn hoofd, open mijn ogen en kijk nog een keer. Conclusie:

Wel zwanger

Je bent zwanger als een roze/ paarse streep zichtbaar is in het testuitslagvenster (T). Ook als de streep zeer licht is, ben je zwanger.

Ik plof in de stoel en kan mijn ogen niet geloven. Het is gewoon net zo gegaan als bij Maaike: als het NIET meer MOET dan lukt het WEL! Verbijsterd blijf ik zitten voor ik weet niet hoelang. Ik kom weer bij zinnen als ik de voordeur hoor, Maaike komt thuis van school. Ze merkt meteen dat er iets is: “Wat is er mam?” Hadden we haar überhaupt wel verteld dat we weer zwanger wilden worden? Ik kan niet anders dan de test omhoog houden en zeggen: “Je krijgt er een broertje of zusje bij”.

– einde Hoofdstuk 2 –

#1 Inleiding

Dagboekfragmenten #1: 7 januari 2012

Thuis met een burn-out: googelen

Door middel van de spraakherkenningssoftware van Dragon NaturallySpeaking Legal kan ik weer typen zonder mijn armen te gebruiken.

Ik zit nu twee maanden thuis met ziekteverlof. Afgelopen donderdag heb ik van de bedrijfsarts te horen gekregen dat ik nog minimaal een maand thuis moet blijven. Ze heeft ook wel gelijk, de pijn in mijn armen is wel voornamelijk verminderd maar zodra ik mij iets meer inspan krijg ik snel last van mijn armen rug en nek. Verder heb ik nog regelmatig last van mijn maag en last van migraine. Het vervelendste is dat ik Jan van het werk heb moeten teleurstellen. En daarin zit hem nou precies de kneep: ik voel me schuldig dat ik mijn werk niet kan doen en ik ben bang dat ik Jan moet teleurstellen. Het is de afgelopen maanden wel gebleken dat ik meer aan mezelf moet denken in plaats van aan anderen. In de auto terug naar huis heb ik erg zitten nadenken wat ik nou eigenlijk voelde. Was ik nou teleurgesteld dat ik nog niet aan het werk kon, of boos? Uiteindelijk bedacht ik dat het waarschijnlijk angst is:

faalangst, bang om afgewezen te worden, bang om iemand teleur te stellen.

Eenmaal thuis heb ik nog even gegoogeld naar faalangst. Op Wikipedia staat dat faalangst een vorm is van sociale fobie. (De sociale fobie, ook wel sociale angststoornis genoemd, is een psychische aandoening. In het DSM-IV is de fobie ingedeeld bij de angststoornissen. Iemand die aan deze stoornis lijdt, heeft angst, grote onzekerheid en verlegenheid voor alledaagse sociale interacties en gebeurtenissen, bijvoorbeeld feestjes, vergaderingen en soms telefoneren of boodschappen doen. Angst voor afwijzing, commentaar, kritiek, pesten en uitlachen.) Bang om in ogen van anderen tekort te schieten.

Vervolgens kwam ik bij ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (OPS) wat nog meer herkenning gaf. (De ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (OPS) is een persoonlijkheidsstoornis die zich kenmerkt door geremdheid en het gevoel minderwaardig te zijn. Tevens zijn mensen met OPS meer dan normaal gevoelig voor kritiek of een negatief oordeel. Mensen met deze aandoening beschouwen zichzelf als sociaal ondergeschikt of onaantrekkelijk. Ze hebben behoefte aan sociaal contact, maar vermijden dit uit angst om afgewezen te worden. De stoornis openbaart zich doorgaans in de vroege volwassenheid. Naar men aanneemt is de oorzaak afwijzing door ouders of leeftijdsgenoten in de vroege jeugd.)

Het afgelopen jaar ben ik bijna wekelijks naar de psychotherapeut geweest. Door middel van cognitieve therapie hebben we geprobeerd om de regelmatig terugkerende lichamelijke klachten het hoofd te bieden. Dat is duidelijk niet gelukt en daar was ik erg teleurgesteld over. De aanpak van Gerdien werkte bij mij niet goed. Na een uitgebreide probleemanalyse lukte het op een of andere manier niet om een doorgaande lijn in onze gesprekken te creëren. De termen sociale fobie of OPS zijn helemaal niet ter sprake gekomen. Ze ging vaak terug naar de waan van de dag en die was er volop met de ziekte van mama en later mama’s overlijden. Al na de eerste maand en in afgelopen juli heb ik mijn twijfel over de voortgang van onze gesprekken geuit. Gerdien wist mij steeds te overtuigen dat het een kwestie van lange adem was en dat het beter was de therapie door te zetten. In december heb ik haar ontslagen. Ik heb nog een afspraak gemaakt met een andere psychotherapeut maar die heb ik laten schieten, onbewust vergeten. Ik heb nog geen contact opgenomen en twijfel of ik dat nog wil doen. Het wordt allemaal een beetje teveel van het goede naast haptotherapie, fysiotherapie, huisarts, bedrijfsarts en RSI revalidatie.

De haptotherapie is een nieuwe behandelmethoden voor mij. Het is een manier om lichaam en geest in balans te brengen. Myriam is de haptotherapeut uit ons gezondheidscentrum. Door het plaatsen van haar handen op mijn lichaam word ik mij bewust van mijn lichaam. Wat ik vooral voel is dat er ongelooflijk veel spanning opgebouwd is in mijn lichaam. Bij mijn borstbeen zit een hele berg woedde opgekropt en bij mijn maag heel veel verdriet. Door haar aanraking komt de spanning voor een deel los. Naast de aanrakingen praten we ook veel. Ik merk bij Myriam meer empathie dan bij Gerdien.

Lina 2018: Ik was wel in de juiste hoek aan het zoeken richting ASS maar kreeg geen erkenning van de psychotherapeut. De eindeloze rij aan lichamelijke klachten verklaarde ik (en de therapeuten) door te veel stress op het werk en thuis. Het is mij nu bekend dat stress fibromyalgie inderdaad verergerd. Ik denk nu dat de oorzaak van mijn fibromyalgie komt door de jarenlange chronische stress die mijn autisme met zich meebrengt.

Blog | Kerstvakantie

Na jaren worstelen met burn-out en depressie gaat het de laatste maanden eindelijk goed. Ik heb zoveel geleerd over mezelf, wie ik ben, wat ik kan en wat ik vooral moet laten. Omdat ik mijn grenzen niet kende liet ik iedereen er overheen walsen. Na de diagnose ASS drie jaar geleden viel zoveel op zijn plek. En afgelopen maand de bevrijdende diagnose fibromyalgie. Sindsdien bloei ik helemaal op. Elke dag ben ik bewust lichamelijk actief om niet te verstijven. Na een weekje gluten eten bleek ik er doodmoe en neerslachtig van te worden. Nu ben ik weer glutenvrij en voel me stukken beter.

Eindelijk had ik ook weer zin in Kerst vieren, met cadeautjes onder de boom. Mijn vader was bij ons, 6 jaar na het overlijden van mijn moeder, en deed mee met pakjesmiddag op tweede kerstdag. Met gedichtjes en leuk verpakte cadeaus. We hadden via internet onze lijstjes ingeleverd en ik had mijn vader geholpen met wat verzinnen want wat heeft hij als 82-jarige nou nog nodig? Ik had voor hem al een wandelstok en plantenpotten gekocht en een gedicht geschreven:

Het was ouderwets gezellig. Mijn vader had zich beperkt tot een mooi familiegedicht voor ons allemaal. Maaike had iets te laat online besteld en de cadeautjes waren nog niet geleverd maar ze had het super opgelost met surprises en gedichten.

De dagen daarna deed iedereen waar hij zin in had, we zijn naar de film gegaan en ik heb met Maaike en Niels ook spelletjes gedaan, Catan en canasta. De tijd dat ik won is allang voorbij, ze zijn zo snel en slim dat ik het zeker bij Catan altijd af moet leggen. Met canasta maak ik nog een kansje, maar Maaike heeft al mijn vuige trucs overgenomen en is genadeloos en dat mag ik wel.

Oud en nieuw hebben we bij mijn vader op zijn nieuwe flat gevierd samen met mijn zus en zwager. Mijn zus heeft voor mij appelflappen gebakken met glutenvrije pannenkoekenmix (boekweit- en maismeel) en lactosevrije amandelmelk. Die waren super lekker en ik heb er veel te veel van gegeten.

Voor mij was dit helemaal goed, met mijn eigen familie (en aanhang) spelletjes doen, oudejaarsconference kijken, even een traan toelaten voor mama en proosten op het nieuwe jaar. En met een beetje mazzel heb ik over een paar dagen ook nog een nieuwe baan…

Blog | Goede nachtrust met poespas

Het is 4 uur en ik ben in het logeerbed gaan liggen, het bed van Maaike, in een pyjama, met sokken aan, kussentje tussen mijn knieën, oordopje in en slaapmasker voor. Ik moet er eigenlijk wel om lachen; en dan te bedenken dat ik vroeger gewoon bloot in bed lag, naast Jasper, zonder al die poespas. Het is een vrij unieke situatie, dat wel, maar dan kan Jasper tenminste rustig doorslapen.

Mijn voeten wringen, ik lig te woelen want als ik op mijn zij lig krijg ik pijn aan mijn heupen, op mijn buik doet mijn nek zeer en als ik op mijn rug lig gaan mijn benen spastisch schokken. Allemaal uitingen van mijn fibromyalgie in stress situaties. En stress is er: morgen een sollicitatiegesprek bij mijn droombaan. Daarnaast heb ik honderd ideeën over mijn blog en ik moet een offerte opstellen als ZZP-er (voor het geval die baan niet door gaat). Allemaal heel fijn, leuk en spannend en dat uit zich dus in lichamelijk ongemak en tollende hersens.

Sinds mijn diagnose Autisme Spectrum Stoornis (ASS) in 2015 weet ik dat spanning zich moet uiten omdat ik anders ook psychische problemen krijg. Daarom heb ik er vrede mee dat ik van bed wissel en lig te woelen. Ik heb een paracetamol genomen en pas meditatie toe om mijn hoofd leeg te krijgen. En dan opeens een opvlieger, die zijn ook weer toegenomen de afgelopen nachten. Uiteindelijk val ik toch weer in slaap.

Als medicatie en meditatie helpt waarom dan al die andere poespas voor een goede nachtrust?

Na de diagnose ASS was er een onderzoekstraject naar mijn kwaliteiten als autist. Daar kwam uit dat ik extreem gevoelige zintuigen heb. Horen, zien, proeven, ruiken en voelen is hypersensitief.

Om minder overprikkeld te raken door geluid heb ik twee soorten oordopjes aangeschaft, -15dB voor de Harmonie, concerten en de bioscoop en een paar dopjes met volledige afsluiting voor het slapen. Ideaal om in slaap te vallen, want in bed lag ik altijd te luisteren naar de ademhaling van Jasper en ging ongewild in hetzelfde ritme mee ademen terwijl ik zelf een veel rustiger ademhaling heb.
In de logeerkamer is geen verduisteringsgordijn en als het te licht is draag nu een slaapmasker.
Als het raam niet open staat voor frisse lucht krijg ik het benauwd en vind ik het stinken.
Zachte gladde lakens en/of pyjama zijn ook een vereiste voor een goede nachtrust want ik krijg jeuk van grove en ruwe stoffen. Daarnaast vind ik het heerlijk om het dekbed lekker stevig om me heen te trekken.

Na de diagnose fibromyalgie eind 2017 herken ik klachten die daar mee te maken hebben:

Ik heb slechte doorbloeding van de extremiteiten: Kouwe klauwe en poten. Als ik naar bed ga met koude voeten val ik niet in slaap, dus in de winter draag ik sokken.
Ik ben überhaupt aan halve graad koeler dan Jasper, dus onder hetzelfde dekbed heb ik het koud en hij het warm. Daarom draag ik een pyjama of doe een extra fleece deken over mijn deel van het bed.
Een paar jaar geleden kreeg ik pijn in mijn knieën als ik op mijn zij lag met mijn knieën op elkaar hebben. Sindsdien heb ik een kussentje tussen mijn knieën, werkt perfect.
Ik heb last van restless legs en extra Magnesium voor het slapen gaan verminderd die klacht aanzienlijk.

Om de goede nachtrust te vervolmaken heb ik een avondritueel. Na het tandenpoetsen en omkleden ga ik naar mijn eigen kamertje om in mijn dagboek te schrijven, een kwartier mindfulness te doen en wat yoga ontspanningsoefeningen. Als ik vervolgens met alle poespas in mijn bed ga liggen ben ik in een paar minuten onder zeil. Ik slaap, met één plaspauze om 4 uur, lekker door tot ik de volgende ochtend om een uur of 7 weer fris en fruitig wakker word.

Welterusten allemaal!

Blog | Voedselintolerantie

Ik worstel al een paar jaar met maag en darmklachten naast migraine en overige spier en peespijnen. Ik dacht dat het kwam door mijn burn-out, depressie, chronische stress (autisme) en/of de overgang. Na een lang herstel ben ik nu al maanden psychisch weer in conditie, maar lichamelijk bleef het aanmodderen. Vorige maand werd bij mij fibromyalgie vastgesteld. Ik eet al 2,5 jaar lactose- en gluten-arm.

Lactose

Als ik gewone melkproducten neem ontploft mijn buik (extreme gasvorming in de darmen), krijg ik oedeem (dikke handen, gezicht en enkels) en hoofdpijn/migraine. Ik verdraag wel karnemelk, volle yoghurt en oude kaas. Neem ik een ander melkproduct dan gaat mijn voorkeur uit naar de lactosevrije variant. In de supermarkt is lactosevrije melk, yoghurt (beide “gewone” producten met toegevoegde lactase) en kaas te koop. Is dat niet mogelijk dan neem ik een lactase pilletje, dat werkt heel goed. De lactase pilletjes zijn bij diverse drogisterijen verkrijgbaar.

Gluten

De gluten intolerantie uitte zich in ernstige darmkramp en diarree. Ik ben voor de zekerheid glutenvrij gaan eten en voelde me een stuk beter. Toen ik op een vakantie in Frankrijk een keer épelé kreeg, toen ik had aangegeven “sans gluten” te willen eten, en later bleek dat het spelt was ben ik verder gaan uitzoeken wat ik wel verdraag. Ik verdraag wel roggebrood, ontbijtkoek, patat uit een frituur waar ook gepaneerde snacks in hebben gezeten, producten waar op staat dat er sporen van tarwe in zitten. En soms at ik één koekje of één mini kaassoufflétje (met lactase pil). Alleen had ik soms toch opeens darmkramp en daarom ben ik glutenvrij brood en pasta’s blijven eten. Na de diagnose fibromyalgie en wat Google speurwerk heb ik vorige week gewoon pizza besteld op donderdagavond ik vond dat ik de volgende dag wel ziek kon worden. Goed pizzadeeg is namelijk zeer uitgebreid gerezen waardoor mensen met gevoelige darmen er geen last van hebben. En ik had geen last! buon appetito, grazie (eet smakelijk, bedankt).

Het hek is van de dam, de vrijdag heb ik een saucijzenbroodje (bladerdeeg) én een Bossche bol (soezendeeg) gegeten. smikkeln! Zaterdag uit eten bij de Griek en dat heerlijke Griekse brood gegeten. Καλή όρεξη, ευχαριστώ (eet smakelijk, bedankt). Zondag een focaccia broodje en nog een Bossche bol. Maandag had ik zere nek en schouders, spierpijn, beginnende migraine en oedeem… maar ik was ook overprikkeld (autisme) door het uit eten, een drukke spannende zondag met 2,5 uur yoga (toch iets te lang voor mijn fibromyalgie) en twee nachten met maar 5 uur slaap. Dus ’s avonds gluutvolle volkoren spaghetti. Dinsdag weer hoofdpijn en oedeem… maar ondanks goed slapen toch heel gespannen want ik ben maandag via LinkedIn gevonden door en rekruter en uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek a.s. woensdag voor mijn échte droombaan op fietsafstand, helemaal in mijn vakgebied.

Nu dwaal ik af van mijn voedselintolerantie. Ik ben zeker overgevoelig voor melkproducten en ga verder op onderzoek uit naar mijn tarwe overgevoeligheid.

Blog | Hoezo aanstelleritis?

A² + B² = C²

De stelling van Piet Apegras als paradigma voor mijn leven: Aanstelleritis in het kwadraat plus Berusting in het kwadraat geeft Content zijn in het kwadraat.

Ik heb blijkbaar dubbele “Aanstelleritis”. Hoe vaak heb ik niet gehoord: “Stel je niet aan, doe dat nou gewoon, je bent een slimme meid, je leert het wel, je kan het, geef jezelf een schop onder je kont, gewoon even doorzetten, iedereen heeft/is wel eens … ”. De “gewone, gezonde “ medemens denkt wel eens dat ik me aanstel maar ik ben Autist met Fibromyalgie.
Als Autist durf ik bijvoorbeeld geen telefoontjes te plegen of mensen aan te spreken, snap ik mensen soms gewoon niet, vind ik verjaardagen, feestjes, groepsoverleg, concerten en musea erg druk, raak ik overweldigd door prikkels als licht, geluid, geur en stemmingen. Door me niets van voorgaande uitingen van Autisme aan te trekken raak ik uitgeput.
Door de Fibromyalgie heb ik onverklaarbare lichamelijke klachten zoals RSI, migraine, maag-darmklachten en ziektes zoals griep zonder koorts, depressie en burn-out, waardoor ik uitval en afspraken niet na kan komen. Beide uitingen van Aanstelleritis vond ik uitermate irritant en ik heb me er tot 3 jaar geleden met hand en tand verzet tegen door ze te negeren en vooral “gewoon” te doen. Met medicatie konden lichamelijke klachten tijdelijk uitgesteld worden zodat ik alleen ’s avonds en in het weekend ziek was. Met psychotherapie leerde ik alle communicatietrucs die je maar kan bedenken, maar het bleven trucs die maar niet wilden automatiseren.

De eerste Berusting kwam begin 2015 toen ik, na de derde burn-out met depressie, de diagnose Autisme Spectrum Stoornis (ASS) kreeg. Wat een opluchting, ik ben dus niet gek, ik heb “gewoon” problemen met onverwachte communicatie en raak snel overprikkeld. Met dit keer de juiste psychotherapie groeide de berusting dat ik nou eenmaal niet alles kan en voldoende rust moet inbouwen om de opgelopen spanning te laten afnemen. Ook blijkt dat ik niet meer tegen tarwe- en melkproducten kan en met een gluten- en lactosevrij dieet is mijn buik ook weer tevreden. Met meer rust in mijn hoofd en buik blijf ik toch onverklaarbare lichamelijke klachten houden: de chronische stress heeft kennelijk zijn tol geëist.
Na eindeloos bloedonderzoek waar alles picobello is en divers lichamelijk onderzoek en fysiotherapie, waarbij men mij niet van de spanning in mijn lijf af kan helpen, word ik eind 2017 doorverwezen naar de reumatoloog. De diagnose fibromyalgie (letterlijk pijn in spieren en bindweefsel) wordt gesteld door uitsluiting van alle andere mogelijke ziektes. Ook hierbij de opluchting, ik ben dus niet gek, ik heb “gewoon” pijn in mijn lijf. Ik berust erin dat ik met de pijn zal moeten dealen. Met yoga, mindfulness, gezond eten, vitamine B12, Magnesium en minimaal 30 minuten intensief bewegen per dag hou ik mijn spieren soepel en breng ik mijn lijf en geest in conditie.

Ik voel me oprecht Content (60-70%) doordat ik weet wat me mankeert en leer omgaan met mijn fysieke en psychische beperkingen (ten opzicht van “normale gezonde” mensen). Ik zet de kracht van mijn Autisme in om mijn leven weer op te pakken. Door mijn doelgerichtheid, hyper focus, fanatisme, doorzettings- en aanpassingsvermogen leid ik een zo gezond en sportief mogelijk leven.
Mijn grootste uitdaging is het vinden van een passende baan, waarbij solliciteren het eerste struikelblok is (allemaal enge en onbekende mensen in een nieuwe omgeving die onverwachte vragen stellen). Mijn grenzen aangeven is de tweede hobbel; ik kan nou eenmaal niet 5 dagen per week werken, waarschijnlijk is 3 het maximum. En ondanks mijn “dijk van een CV” ben ik niet goed in het aansturen of overhalen van mensen, acquireren of managen. Waar ik wel goed in ben is dataverzameling en -verwerking, analyse, grafieken maken en inzicht en overzicht geven. Dus dat gaat nog wel lukken.

De visuele weergave van het verband tussen A, B en C staat in de grafiek:
A² + B² = C² en A = -B + 100%.

Daarbij staat A voor uitingen van Aanstelleritis, B voor de mate van Berusting en C voor het Content zijn. Hoe meer ik kan berusten in wie ik ben en hoe ik me voel, hoe minder lichamelijke en psychische klachten ik ervaar van mijn Fibromyalgie en Autisme. Op een bepaald punt van berusting word ik content en dat neemt exponentieel toe. Omdat Autisme en Fibromyalgie altijd deel van mij uitmaken, en ik sterk de neiging heb om me iets van mijn omgeving aan te trekken, is de kans op 0% Aanstelleritis en 100 % Berusting en Content klein, maar ik ga er voor.

Lina stelt zich voor

Ik ben Lina Weermolen, getrouwd met Jasper en moeder van Maaike en Niels. Ik ben geboren op 26 oktober 1964. Op mijn 50ste werd bij mij Autisme gediagnosticeerd. Ik zit nu al 4 jaar thuis, eerst herstellende van depressie en burn-out en nu als werkzoekende. Deze blogs zullen gaan over het dagelijks leven, mijn lang onontdekte hoogbegaafdheid, dyslexie, autisme en fibromyalgie en de respectievelijke diagnoses, hobby’s, mijn familie, sollicitaties en wat er verder in mijn gedachten opkomt. Het kan in de vorm van dagboekfragmenten, autobiografisch, zowel non-fictie als verhalen.

Ik hoop lezers te inspireren, te helpen, te amuseren en emotie op te wekken. Graag lees ik je commentaar op mijn hersenspinsels. Als je mij wilt volgen klik dan op +Volg onderaan de site.