Categorie: Autisme

Lina’s Autisme onderzoek #1

Na mijn ASS diagnose begin 2015 kreeg ik samen mijn man psycho-educatie, begeleid door klinisch psycholoog ML. We onderzochten in vijf sessies wat Autisme Spectrum Stoornis (ASS) voor mij inhoud.

Sessie 1: Centrale coherentie

Ik ben gediagnosticeerd met Hoog functionerend Klassiek Autisme (DMS IV) of Autisme Spectrum Stoornis (ASS; DMS V) en depressie met als zijdiagnose migraine en RSI. Allemaal mooie termen maar wat houdt mijn ASS nou precies in?

Mijn autisme kenmerkt zich o.a. in: creativiteit, afspraken nakomen, zeer geconcentreerd werken, de tijd vergeten, gedetailleerd werken, oog voor kleur en compositie, sterke zintuiglijke waarneming, geen fouten willen maken, faalangst, moeite met mensen aanspreken of bellen, ongeduldig: als ik iets heb bedacht moet het meteen uitgevoerd worden, bij vreemden geen emotie tonen.

ML legt eerst Centrale Coherentie uit aan de hand van brainblocks. Brainblocks uitleg op youtube. Bij autisme is de informatieverwerking anders. Alle binnenkomende informatie wordt in het Autistisch brein separaat opgeslagen en niet in verband met andere informatie. Daardoor kunnen hoofd- en bijzaken slecht scheiden worden en kan niet snel geschakeld worden tussen onderwerpen.

Dit is wat er in mijn brein gebeurt tijdens bijvoorbeeld een gesprek in een café: Als ik in gesprek ben met Jasper focus ik me helemaal op hem om het gesprek te kunnen voeren: ik luister aandachtig, ik kijk naar zijn mond (liplezen ter aanvulling van het geluid) en sluit alle andere zintuigen af om niet afgeleid te worden. Het gaat bijvoorbeeld over de vakantie. Dan komt de ober langs en vraagt wat we willen drinken. Mijn aandacht moet opeens naar iets anders toe en mijn moeizaam opgebouwde vakantiegesprek valt uit elkaar. Het duurt even voor ik kan reageren want nu moet het vakje communicatie met een vreemde open én het vakje waar heb ik trek in én het vakje de menukaart lezen én eventueel overleggen met Jasper én ik moet een besluit nemen. Als de bestelling is gedaan is het een puinhoop in mijn hoofd en moet ik eerst even opruimen. Als alle vakjes weer dicht zijn is mijn hoofd leeg en weet ik niet meer dat we het over de vakantie hadden.

Ja, dat is heel herkenbaar voor mij! Ik zei voor de diagnose wel eens dat ik eigenlijk geen vrouw ben want ik kan geen twee dingen tegelijkertijd. Terugkijkend herken ik door mijn hele leven problemen met Centrale Coherentie:

Op de middelbare school dacht ik dat ik dom was, ik kon nooit meepraten met anderen. Tegen de tijd dat ik had bedacht wat ik wilde zeggen ging het alweer over iets anders: “Spuit 11 geeft blubber”, “Mosterd na de maaltijd”. Dat was niet bevorderlijk voor mijn zelfvertrouwen en op den duur hield ik mijn mond maar. Mits er iets werd gezegd waar ik het écht niet mee eens was, dan werd ik kwaad en ging slaan of huilen want mondeling verweer ging niet: “Je zit op de kast”. Tja, dan ben je snel het pispaaltje. Ik heb mezelf ook aangeleerd zo min mogelijk over mezelf te vertellen want dat zal altijd tegen je gebruikt worden.

Later toen ik werkte kon ik me inmiddels helemaal afsluiten van mijn omgeving en opgaan in mijn taak. Als onderzoeksmedewerker kon ik zeer secuur en gedetailleerd werken. Als iemand dan iets vroeg kon ik nogal afwezig reageren en vaak wist ik dan achteraf niet meer wat was gezegd. Of ik stelde me wel open en ging de ander helpen en wist vervolgens niet meer waar ik ook weer mee bezig was. De communicatie met de onderzoeker ging over het onderzoek, punt. Heerlijk inhoudelijk en taakgericht.

Ik maakte carrière en belandde in een functie waarbij ik bedrijven inspecteerde. Zolang ik de regie van het gesprek had en inhoudelijk kon discussiëren ging het goed. Maar als mijn gesprekspartner een vlotte prater was (en dat zijn managers en directeuren over het algemeen wel) raakte ik steeds de draad van het gesprek kwijt. Ik had moeite met de grote lijn in de gaten houden en verzandde in details en daarmee in tijdnood. De zakenlunch was voor mij geen rustpunt maar dodelijk vermoeiend want de koetjes en kalfjes vliegen om je oren en ik kon niet adequaat reageren. De truc die ik me aanleerde was zelf een onderwerp aankaarten, dan kon ik tenminste meepraten. Zo worstelde ik me door de sociale gelegenheden. Ik raakte gefrustreerd omdat ik niet begreep waarom ik de inspecties maar niet in de vingers kreeg. Daarnaast was het schrijven van rapporten ook lastig (hoofd- en bijzaken scheiden). Dit verhaal eindigde na 6 jaar worstelen in 2014 met een burn-out met depressie. Doorzettingsvermogen en plichtsbesef zijn overduidelijk ook twee van mijn ASS kwaliteiten.

Door bovenstaande problemen met Centrale Coherentie te herkennen, te erkennen en te accepteren, gun ik mezelf nu de tijd om te schakelen. Voor mij is het belangrijkste van sessie 1 geweest dat ik begrijp waarom ik niet snel kan reageren. Dat geeft rust en ik heb mezelf aangeleerd om te vragen of ik ergens later op terug mag komen.

link: Autisme TV Centrale Coherentie

Blog | Solliciteren met autisme

Als autist wil ik graag weten waar ik aan toe ben, duidelijkheid. Op het moment dat één van de Wie, Wat, Waar, Wanneer, Waarom en Hoe vragen niet beantwoord kunnen worden word ik onrustig. Zolang ik invloed heb op de vragen en antwoorden kan ik aan de slag, maar als ik afhankelijk ben van anderen…

Ik ben werkzoekend, zoals dat zo mooi heet. Na 2 jaar opkrabbelen van burn-out met depressie ben ik al een jaar met coaching aan het solliciteren. Ik heb mezelf op veel manieren onderzocht: wie ben ik, wat kan ik, hoeveel wil/kan ik werken, waarom wil ik werken en hoe ziet mijn droombaan er uit. Allemaal goed te doen en ik heb een dijk van een CV opgebouwd. Zolang je de diverse ziekteperiodes weglaat heb ik veel ervaring en zou ik alles aankunnen. Maar zelf weet ik sinds mijn diagnose ASS dat in de diverse functies taken zaten die te hoog gegrepen waren: mensen aansturen, mensen overhalen, mensen op omissies wijzen, dagelijks wisselende omgevingen en mensen ontmoeten. En dat staat wel allemaal in mijn CV.

Daarom solliciteer ik alleen op functies die ik denk aan te kunnen. Ik kreeg een positieve reactie van een adviesbureau en kon op gesprek komen in Den Haag. De twee directeuren stonden mij te woord, zeg Piet en Henk, en ze waren erg enthousiast over mijn CV. Piet leek mijn situatie te begrijpen en zag voor mij goede mogelijkheden binnen het bedrijf. Hij schetst een positie waar ik kan ondersteunen, analyseren, adviseren zonder acquisitie en onderhandeling. Aan het eind van het gesprek krijg ik de CAO en leaseregeling mee en wordt me gezegd dat ik contact kan opnemen met projectleider José in Amsterdam. Ik ben helemaal blij, het ziet er super uit.

De volgende week stuur ik een mail naar José, wanneer we zullen afspreken. Geen reactie. De onzekerheid slaat toe, heb ik het weer eens verkeerd begrepen? Wanneer kan ik weer contact opnemen? Na twee weken mail ik nog eens en krijg een kortaf mailtje terug dat ze het druk heeft en er later op terug komt. Thuis ben ik in de afwachtmodus beland en tot niets meer in staat, apathisch op de bank. Mijn brein is helemaal op hol en ik ben compleet in verwarring, ik had toch een baan aangeboden gekregen met lease auto etc.?

Na twee weken kan ik toch op gesprek komen. Voor het gesprek laad ik me helemaal op met positieve verwachtingen terwijl ik het eigenlijk al helemaal niet meer zie zitten. José is vriendelijk en legt uit dat Piet altijd overenthousiast reageert maar zich niet realiseert hoe het er op de werkvloer aan toe gaat. Ze heeft een adviseur nodig met goede communicatieve eigenschappen die klanten binnen kan halen en kan onderhandelen over contracten etc. Nee, dat is écht niets voor mij.

Thuis ben ik kwaad op mezelf dat ik dacht een baan te hebben, hoe kon ik zo stom zijn. Ik heb niet doorzien dat Piet zomaar wat zei, ik voel me belazerd. Een paar dagen later ben ik weer bijgetrokken, krijg alles weer op een rijtje en concludeer dat ik heb geleerd dat directeuren niet altijd weten wat er op de werkvloer speelt.

Ik vind weer een nieuwe vacature waar ik op kan solliciteren en voel het enthousiasme weer groeien. Nieuwe ronde nieuwe kansen.

Blog | Kerstvakantie

Na jaren worstelen met burn-out en depressie gaat het de laatste maanden eindelijk goed. Ik heb zoveel geleerd over mezelf, wie ik ben, wat ik kan en wat ik vooral moet laten. Omdat ik mijn grenzen niet kende liet ik iedereen er overheen walsen. Na de diagnose ASS drie jaar geleden viel zoveel op zijn plek. En afgelopen maand de bevrijdende diagnose fibromyalgie. Sindsdien bloei ik helemaal op. Elke dag ben ik bewust lichamelijk actief om niet te verstijven. Na een weekje gluten eten bleek ik er doodmoe en neerslachtig van te worden. Nu ben ik weer glutenvrij en voel me stukken beter.

Eindelijk had ik ook weer zin in Kerst vieren, met cadeautjes onder de boom. Mijn vader was bij ons, 6 jaar na het overlijden van mijn moeder, en deed mee met pakjesmiddag op tweede kerstdag. Met gedichtjes en leuk verpakte cadeaus. We hadden via internet onze lijstjes ingeleverd en ik had mijn vader geholpen met wat verzinnen want wat heeft hij als 82-jarige nou nog nodig? Ik had voor hem al een wandelstok en plantenpotten gekocht en een gedicht geschreven:

Wat heeft een man

Het was ouderwets gezellig. Mijn vader had zich beperkt tot een mooi familiegedicht voor ons allemaal. Maaike had iets te laat online besteld en de cadeautjes waren nog niet geleverd maar ze had het super opgelost met surprises en gedichten.

De dagen daarna deed iedereen waar hij zin in had, we zijn naar de film gegaan en ik heb met Maaike en Niels ook spelletjes gedaan, Catan en canasta. De tijd dat ik won is allang voorbij, ze zijn zo snel en slim dat ik het zeker bij Catan altijd af moet leggen. Met canasta maak ik nog een kansje, maar Maaike heeft al mijn vuige trucs overgenomen en is genadeloos en dat mag ik wel.

Oud en nieuw hebben we bij mijn vader op zijn nieuwe flat gevierd samen met mijn zus en zwager. Mijn zus heeft voor mij appelflappen gebakken met glutenvrije pannenkoekenmix (boekweit- en maismeel) en lactosevrije amandelmelk. Die waren super lekker en ik heb er veel te veel van gegeten.

Voor mij was dit helemaal goed, met mijn eigen familie (en aanhang) spelletjes doen, oudejaarsconference kijken, even een traan toelaten voor mama en proosten op het nieuwe jaar. En met een beetje mazzel heb ik over een paar dagen ook nog een nieuwe baan…

Blog | Goede nachtrust met poespas

Het is 4 uur en ik ben in het logeerbed gaan liggen, het bed van Maaike, in een pyjama, met sokken aan, kussentje tussen mijn knieën, oordopje in en slaapmasker voor. Ik moet er eigenlijk wel om lachen; en dan te bedenken dat ik vroeger gewoon bloot in bed lag, naast Jasper, zonder al die poespas. Het is een vrij unieke situatie, dat wel, maar dan kan Jasper tenminste rustig doorslapen.

Mijn voeten wringen, ik lig te woelen want als ik op mijn zij lig krijg ik pijn aan mijn heupen, op mijn buik doet mijn nek zeer en als ik op mijn rug lig gaan mijn benen spastisch schokken. Allemaal uitingen van mijn fibromyalgie in stress situaties. En stress is er: morgen een sollicitatiegesprek bij mijn droombaan. Daarnaast heb ik honderd ideeën over mijn blog en ik moet een offerte opstellen als ZZP-er (voor het geval die baan niet door gaat). Allemaal heel fijn, leuk en spannend en dat uit zich dus in lichamelijk ongemak en tollende hersens.

Sinds mijn diagnose Autisme Spectrum Stoornis (ASS) in 2015 weet ik dat spanning zich moet uiten omdat ik anders ook psychische problemen krijg. Daarom heb ik er vrede mee dat ik van bed wissel en lig te woelen. Ik heb een paracetamol genomen en pas meditatie toe om mijn hoofd leeg te krijgen. En dan opeens een opvlieger, die zijn ook weer toegenomen de afgelopen nachten. Uiteindelijk val ik toch weer in slaap.

Als medicatie en meditatie helpt waarom dan al die andere poespas voor een goede nachtrust?

Na de diagnose ASS was er een onderzoekstraject naar mijn kwaliteiten als autist. Daar kwam uit dat ik extreem gevoelige zintuigen heb. Horen, zien, proeven, ruiken en voelen is hypersensitief.

  • Om minder overprikkeld te raken door geluid heb ik twee soorten oordopjes aangeschaft, -15dB voor de Harmonie, concerten en de bioscoop en een paar dopjes met volledige afsluiting voor het slapen. Ideaal om in slaap te vallen, want in bed lag ik altijd te luisteren naar de ademhaling van Jasper en ging ongewild in hetzelfde ritme mee ademen terwijl ik zelf een veel rustiger ademhaling heb.
  • In de logeerkamer is geen verduisteringsgordijn en als het te licht is draag nu een slaapmasker.
  • Als het raam niet open staat voor frisse lucht krijg ik het benauwd en vind ik het stinken.
  • Zachte gladde lakens en/of pyjama zijn ook een vereiste voor een goede nachtrust want ik krijg jeuk van grove en ruwe stoffen. Daarnaast vind ik het heerlijk om het dekbed lekker stevig om me heen te trekken.

Na de diagnose fibromyalgie eind 2017 herken ik klachten die daar mee te maken hebben:

  • Ik heb slechte doorbloeding van de extremiteiten: Kouwe klauwe en poten. Als ik naar bed ga met koude voeten val ik niet in slaap, dus in de winter draag ik sokken.
  • Ik ben überhaupt aan halve graad koeler dan Jasper, dus onder hetzelfde dekbed heb ik het koud en hij het warm. Daarom draag ik een pyjama of doe een extra fleece deken over mijn deel van het bed.
  • Een paar jaar geleden kreeg ik pijn in mijn knieën als ik op mijn zij lag met mijn knieën op elkaar hebben. Sindsdien heb ik een kussentje tussen mijn knieën, werkt perfect.
  • Ik heb last van restless legs en extra Magnesium voor het slapen gaan verminderd die klacht aanzienlijk.

Om de goede nachtrust te vervolmaken heb ik een avondritueel. Na het tandenpoetsen en omkleden ga ik naar mijn eigen kamertje om in mijn dagboek te schrijven, een kwartier mindfulness te doen en wat yoga ontspanningsoefeningen. Als ik vervolgens met alle poespas in mijn bed ga liggen ben ik in een paar minuten onder zeil. Ik slaap, met één plaspauze om 4 uur, lekker door tot ik de volgende ochtend om een uur of 7 weer fris en fruitig wakker word.

Welterusten allemaal!

Blog | Voedselintolerantie

Ik worstel al een paar jaar met maag en darmklachten naast migraine en overige spier en peespijnen. Ik dacht dat het kwam door mijn burn-out, depressie, chronische stress (autisme) en/of de overgang. Na een lang herstel ben ik nu al maanden psychisch weer in conditie, maar lichamelijk bleef het aanmodderen. Vorige maand werd bij mij fibromyalgie vastgesteld. Ik eet al 2,5 jaar lactose- en gluten-arm.

Lactose

Als ik gewone melkproducten neem ontploft mijn buik (extreme gasvorming in de darmen), krijg ik oedeem (dikke handen, gezicht en enkels) en hoofdpijn/migraine. Ik verdraag wel karnemelk, volle yoghurt en oude kaas. Neem ik een ander melkproduct dan gaat mijn voorkeur uit naar de lactosevrije variant. In de supermarkt is lactosevrije melk, yoghurt (beide “gewone” producten met toegevoegde lactase) en kaas te koop. Is dat niet mogelijk dan neem ik een lactase pilletje, dat werkt heel goed. De lactase pilletjes zijn bij diverse drogisterijen verkrijgbaar.

Gluten

De gluten intolerantie uitte zich in ernstige darmkramp en diarree. Ik ben voor de zekerheid glutenvrij gaan eten en voelde me een stuk beter. Toen ik op een vakantie in Frankrijk een keer épelé kreeg, toen ik had aangegeven “sans gluten” te willen eten, en later bleek dat het spelt was ben ik verder gaan uitzoeken wat ik wel verdraag. Ik verdraag wel roggebrood, ontbijtkoek, patat uit een frituur waar ook gepaneerde snacks in hebben gezeten, producten waar op staat dat er sporen van tarwe in zitten. En soms at ik één koekje of één mini kaassoufflétje (met lactase pil). Alleen had ik soms toch opeens darmkramp en daarom ben ik glutenvrij brood en pasta’s blijven eten. Na de diagnose fibromyalgie en wat Google speurwerk heb ik vorige week gewoon pizza besteld op donderdagavond ik vond dat ik de volgende dag wel ziek kon worden. Goed pizzadeeg is namelijk zeer uitgebreid gerezen waardoor mensen met gevoelige darmen er geen last van hebben. En ik had geen last! buon appetito, grazie (eet smakelijk, bedankt).

Het hek is van de dam, de vrijdag heb ik een saucijzenbroodje (bladerdeeg) én een Bossche bol (soezendeeg) gegeten. smikkeln! Zaterdag uit eten bij de Griek en dat heerlijke Griekse brood gegeten. Καλή όρεξη, ευχαριστώ (eet smakelijk, bedankt). Zondag een focaccia broodje en nog een Bossche bol. Maandag had ik zere nek en schouders, spierpijn, beginnende migraine en oedeem… maar ik was ook overprikkeld (autisme) door het uit eten, een drukke spannende zondag met 2,5 uur yoga (toch iets te lang voor mijn fibromyalgie) en twee nachten met maar 5 uur slaap. Dus ’s avonds gluutvolle volkoren spaghetti. Dinsdag weer hoofdpijn en oedeem… maar ondanks goed slapen toch heel gespannen want ik ben maandag via LinkedIn gevonden door en rekruter en uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek a.s. woensdag voor mijn échte droombaan op fietsafstand, helemaal in mijn vakgebied.

Nu dwaal ik af van mijn voedselintolerantie. Ik ben zeker overgevoelig voor melkproducten en ga verder op onderzoek uit naar mijn tarwe overgevoeligheid.

Blog | Hoezo aanstelleritis?

A2 + B2 = C2

De stelling van Piet Apegras als paradigma voor mijn leven: Aanstelleritis in het kwadraat plus Berusting in het kwadraat geeft Content zijn in het kwadraat.

Ik heb blijkbaar dubbele “Aanstelleritis”. Hoe vaak heb ik niet gehoord: “Stel je niet aan, doe dat nou gewoon, je bent een slimme meid, je leert het wel, je kan het, geef jezelf een schop onder je kont, gewoon even doorzetten, iedereen heeft/is wel eens … ”. De “gewone, gezonde “ medemens denkt wel eens dat ik me aanstel maar ik ben Autist met Fibromyalgie.
Als Autist durf ik bijvoorbeeld geen telefoontjes te plegen of mensen aan te spreken, snap ik mensen soms gewoon niet, vind ik verjaardagen, feestjes, groepsoverleg, concerten en musea erg druk, raak ik overweldigd door prikkels als licht, geluid, geur en stemmingen. Door me niets van voorgaande uitingen van Autisme aan te trekken raak ik uitgeput.
Door de Fibromyalgie heb ik onverklaarbare lichamelijke klachten zoals RSI, migraine, maag-darmklachten en ziektes zoals griep zonder koorts, depressie en burn-out, waardoor ik uitval en afspraken niet na kan komen. Beide uitingen van Aanstelleritis vond ik uitermate irritant en ik heb me er tot 3 jaar geleden met hand en tand verzet tegen door ze te negeren en vooral “gewoon” te doen. Met medicatie konden lichamelijke klachten tijdelijk uitgesteld worden zodat ik alleen ’s avonds en in het weekend ziek was. Met psychotherapie leerde ik alle communicatietrucs die je maar kan bedenken, maar het bleven trucs die maar niet wilden automatiseren.

De eerste Berusting kwam begin 2015 toen ik, na de derde burn-out met depressie, de diagnose Autisme Spectrum Stoornis (ASS) kreeg. Wat een opluchting, ik ben dus niet gek, ik heb “gewoon” problemen met onverwachte communicatie en raak snel overprikkeld. Met dit keer de juiste psychotherapie groeide de berusting dat ik nou eenmaal niet alles kan en voldoende rust moet inbouwen om de opgelopen spanning te laten afnemen. Ook blijkt dat ik niet meer tegen tarwe- en melkproducten kan en met een gluten- en lactosevrij dieet is mijn buik ook weer tevreden. Met meer rust in mijn hoofd en buik blijf ik toch onverklaarbare lichamelijke klachten houden: de chronische stress heeft kennelijk zijn tol geëist.
Na eindeloos bloedonderzoek waar alles picobello is en divers lichamelijk onderzoek en fysiotherapie, waarbij men mij niet van de spanning in mijn lijf af kan helpen, word ik eind 2017 doorverwezen naar de reumatoloog. De diagnose fibromyalgie (letterlijk pijn in spieren en bindweefsel) wordt gesteld door uitsluiting van alle andere mogelijke ziektes. Ook hierbij de opluchting, ik ben dus niet gek, ik heb “gewoon” pijn in mijn lijf. Ik berust erin dat ik met de pijn zal moeten dealen. Met yoga, mindfulness, gezond eten, vitamine B12, Magnesium en minimaal 30 minuten intensief bewegen per dag hou ik mijn spieren soepel en breng ik mijn lijf en geest in conditie.

Ik voel me oprecht Content (60-70%) doordat ik weet wat me mankeert en leer omgaan met mijn fysieke en psychische beperkingen (ten opzicht van “normale gezonde” mensen). Ik zet de kracht van mijn Autisme in om mijn leven weer op te pakken. Door mijn doelgerichtheid, hyper focus, fanatisme, doorzettings- en aanpassingsvermogen leid ik een zo gezond en sportief mogelijk leven.
Mijn grootste uitdaging is het vinden van een passende baan, waarbij solliciteren het eerste struikelblok is (allemaal enge en onbekende mensen in een nieuwe omgeving die onverwachte vragen stellen). Mijn grenzen aangeven is de tweede hobbel; ik kan nou eenmaal niet 5 dagen per week werken, waarschijnlijk is 3 het maximum. En ondanks mijn “dijk van een CV” ben ik niet goed in het aansturen of overhalen van mensen, acquireren of managen. Waar ik wel goed in ben is dataverzameling en -verwerking, analyse, grafieken maken en inzicht en overzicht geven. Dus dat gaat nog wel lukken.

De visuele weergave van het verband tussen A, B en C staat in de grafiek:
A2 + B2 = C2  en A = -B + 100%.grafiek piet apegras.jpg

Daarbij staat A voor uitingen van Aanstelleritis, B voor de mate van Berusting en C voor het Content zijn. Hoe meer ik kan berusten in wie ik ben en hoe ik me voel, hoe minder lichamelijke en psychische klachten ik ervaar van mijn Fibromyalgie en Autisme. Op een bepaald punt van berusting word ik content en dat neemt exponentieel toe. Omdat Autisme en Fibromyalgie altijd deel van mij uitmaken, en ik sterk de neiging heb om me iets van mijn omgeving aan te trekken, is de kans op 0% Aanstelleritis en 100 % Berusting en Content klein, maar ik ga er voor.

Lina stelt zich voor

Ik ben Lina Weermolen, getrouwd met Jasper en moeder van Maaike en Niels. Ik ben geboren op 26 oktober 1964. Op mijn 50ste werd bij mij Autisme gediagnosticeerd. Ik zit nu al 4 jaar thuis, eerst herstellende van depressie en burn-out en nu als werkzoekende. Deze blogs zullen gaan over het dagelijks leven, mijn lang onontdekte hoogbegaafdheid, dyslexie, autisme en fibromyalgie en de respectievelijke diagnoses,  hobby’s, mijn familie, sollicitaties en wat er verder in mijn gedachten opkomt. Het kan in de vorm van dagboekfragmenten, autobiografisch, zowel non-fictie als verhalen.

Ik hoop lezers te inspireren, te helpen, te amuseren en emotie op te wekken. Graag lees ik je commentaar op mijn hersenspinsels. Als je mij wilt volgen klik dan op +Volg onderaan de site.